„Faworyzowanie jednego z dzieci jest jednym z najważniejszych czynników w rywalizacji wśród rodzeństwa,”—powiedziała dr Barbara Howard, behawioralny pediatra rozwojowy. Dobrym tego przykładem jest starotestamentowa postać Józefa. Był on ulubieńcem swojego ojca, co wywołało złość u jego starszych braci (I Mojżeszowa 37:3-4). Sprzedali go więc kupcom podróżującym do Egiptu, udając, że został zabity przez dzikie zwierzę (37:12-36). Jego marzenia spełzły na niczym, a przyszłość rozpadła się.

Mimo wszystko Józef postanowił, że pozostanie wierny Bogu i będzie na Nim polegał, nawet gdy pogorszy to jego sytuację. Gdy został fałszywie oskarżony przez żonę swojego pracodawcy i wtrącony do więzienia za coś, czego nie uczynił, zmagał się z niesprawiedliwą sytuacją, lecz nadal ufał Panu.

Gdy po wielu latach jego bracia przybyli do Egiptu, by kupić zboże w czasie głodu, ku swojemu przerażeniu odkryli, że ich odrzucony młodszy brat jest obecnie premierem. On jednak powiedział im: „Nie trapcie się ani nie róbcie sobie wyrzutów, żeście mnie tu sprzedali, gdyż Bóg wysłał mnie przed wami, aby was zachować przy życiu . . . Nie wyście mnie tu posłali, ale Bóg.” (45:5,8)

Przyjazne słowa Józefa dają mi wiele do myślenia. Czy na jego miejscu dokonałbym zemsty? A może okazałbym łaskę, gdyż moje serce pokłada ufność w Panu?