Pewien szanowany przywódca i mąż stanu znalazł się w centrum uwagi swojego narodu, gdy oświadczył, że większość czcigodnych członków parlamentu jego kraju jest niegodna. Nawiązując do skorumpowanego i wystawnego stylu życia, niewybrednego języka i innych przewinień, zganił polityków i wezwał do reform. Jak można się było spodziewać, jego komentarze nie zostały przez nich dobrze przyjęte, lecz wywołały ich krytykę.

Choć możemy nie być państwowymi urzędnikami na przywódczych stanowiskach, to jeśli idziemy za Chrystusem, jesteśmy „rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym” (I Piotra 2:9). W związku z tym nasz Pan powołuje nas do życia, które oddaje Mu cześć.

Apostoł Piotr daje nam praktyczne rady jak to uczynić. Nalega, abyśmy „jako pielgrzymi i wychodźcy wstrzymywali się od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy” (w. 11). Mimo że nie używa słowa czcigodny, wzywa nas do postępowania godnego Chrystusa.

Jak wyraził to apostoł Paweł w swoim Liście do Filipian: „Myślcie tylko o tym, co prawdziwe, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, co jest cnotą i godne pochwały” (Filipian 4:8). Takie są cechy postępowania, które oddają cześć naszemu Panu.