Dom Jenny znajduje się obok niewielkiej wiejskiej szosy, z której często korzystają kierowcy chcący uniknąć pobliskiej trasy ekspresowej oraz świateł sygnalizacji ulicznej. Kilka tygodni temu, przyjechała ekipa drogowców, aby naprawić uszkodzoną nawierzchnię. Przywiozła też ze sobą duże czerwono-białe bariery z napisem ‚Zakaz wjazdu’. „Z początku byłam zaniepokojona”—powiedziała Jenny. „Myślałam, że nie będę mogła wyjechać samochodem dopóki nie naprawią drogi, ale kiedy wyszłam, żeby lepiej zobaczyć te znaki, zobaczyłam, że jest tam napisane: ‘Zakaz wjazdu. Wjazd tylko dla mieszkańców’. Nie dotyczyły mnie żadne bariery ani objazdy. Miałam prawo wjeżdżać i wyjeżdżać kiedykolwiek chciałam, ponieważ mieszkałam tam. Czułam się kimś wyjątkowym!”

W Starym Testamencie, przystęp do Boga w namiocie przymierza oraz świątyni był zastrzeżony dla określonych osób. Tylko arcykapłan mógł wejść za zasłonę i złożyć ofiarę w miejscu Świętym Świętych i to wyłącznie raz w roku (III Mojżeszowa 16:2-20; Hebrajczyków 9:25-26). Kiedy jednak umarł Jezus, zasłona świątyni przedarła się na dwoje z góry do dołu, pokazując, że bariera pomiędzy człowiekiem i Bogiem została zniszczona na wieki (Ew. Marka 15:38).

Dzięki ofierze Chrystusa za nasze grzechy, wszyscy, którzy Go kochają i naśladują, mogą mieć do Niego przystęp w każdym czasie. On dał nam prawo wstępu w Jego obecność.