Język Przypowieści Salomona 6: 16-19 jest bardzo surowy. Listę siedmiu rzeczy, których nienawidzi Pan, zamyka „sianie niezgody między braćmi”. Przyczyną jego pojawienia się na liście jest fakt, że niszczy jedność, której pragnie Chrystus dla swoich naśladowców (Ew. Jana 17:21-22).

Ci, którzy zasiewają niezgodę, wcale nie muszą nosić się z zamiarami tworzenia podziałów. Być może zależy im na osobistych potrzebach lub korzyściach grupy, do której należą. (Jakuba 4:1-10). Zwróćmy uwagę, jak pasterze Lota kłócili się z pasterzami Abrahama (I Mojżeszowa 13:1-18). Uczniowie Chrystusa sprzeczali się o to, kto z nich jest najważniejszy (Ew. Łukasza 9:46), a skonfliktowane grupy w kościele w Koryncie uznawały swoje stronnictwa za ważniejsze niż jedność w Duchu (I Koryntian 3:1-7).

Jaki jest więc najlepszy sposób umacniania jedności? Zaczyna się ona od przemiany serca. Gdy przyjmujemy myślenie Chrystusa, rozwijamy w sobie postawę pokory i skupiamy się na służbie innym (Filipian 2:5-11). Tylko w Nim możemy znaleźć moc, by baczyć nie tylko na to, co [nasze], lecz i na to, co cudze” (w. 4). Potrzeby i nadzieje innych stają się wówczas dla nas ważniejsze niż nasze własne.

Gdy wzmacniają się wśród nas więzy miłości, niezgoda zamienia się na radość i jedność (patrz: Psalm 133:1).