Od porażki do zwycięstwa
W naszym kościele nabożeństwo uwielbiające prowadził przyjezdny zespół. Ich gorliwość dla Boga była wzruszająca. Mogliśmy widzieć i odczuwać ich entuzjazm.
Bóg wie
Gdy Denise spotkała zranioną kobietę w swoim kościele, okazała jej współczucie i postanowiła sprawdzić, jak może jej pomóc. Co tydzień poświęcała jej czas, udzielając porad i wspólnie z nią się modląc. Stała się jej mentorką. Przywódcy kościoła nie zauważyli jednak jej wysiłków i postanowili wyznaczyć na opiekuna członka ich personelu. Uznali, że nikt jak dotąd się nią nie opiekował. Choć Denise nie oczekiwała żadnych słów uznania, poczuła się trochę zniechęcona. „Wygląda to tak, jakbym w ogóle nic nie robiła”—powiedziała mi.
Trening życia
Mój trening przygotowawczy do wyścigu na długim dystansie nie przebiegał dobrze, a szczególnie rozczarowujący był mój ostatni bieg. Przez połowę dystansu szłam, a nawet w pewnym momencie musiałam usiąść. Czułam się tak, jakbym się nie zakwalifikowała.
Uprzywilejowany dostęp
Mimo że Namiot Przymierza, wzniesiony w południowym Izraelu był tylko kopią, wzbudzał w nas podziw. Został skonstruowany w rzeczywistej wielkości, zgodnie z parametrami, podanymi w II Księdze Mojżeszowej 25-27 (z wyjątkiem złota i drzewa akacjowego). Postawiony został na pustyni Negev.
Zupełnie jak tata
Czyż nie jest to ujmujące, gdy dziecko naśladuje swoich rodziców? Jakże często widujemy w samochodach małych chłopców, którzy trzymają w rękach wyimaginowaną kierownicę, bacznie obserwując kierującego tatę, jaki będzie jego kolejny ruch.