Życie w światłości
Był ciemny poranek. Na niebie pojawiły się ciężkie chmury stalowego koloru, a wokoło zrobiło się tak ponuro, że musiałam włączyć światło by móc czytać książkę. Gdy usadowiłam się wygodnie w fotelu, mój pokój nagle wypełnił się światłem. Spojrzałam w górę i zobaczyłam, że wiatr pognał chmury na wschód, oczyszczając niebo i wpuszczając promienie słońca.
Wszyscy razem
Gdy Nicholas Taylor wsiadał do pociągu w Perth w Australii, jego noga utkwiła między peronem a wagonem. Gdy pracownicy stacji nie mogli go uwolnić, pięćdziesięciu pasażerów połączyło swoje wysiłki. Ustawili się wzdłuż pociągu i w umówionym momencie zaczęli pchać wagon. Pracując w jednomyślności, przechylili pociąg na tyle by uwolnić nogę Tylora.
Właściwe patrzenie
Raleigh wygląda na potężnego psa. Jest wielki i umięśniony i posiada grubą sierść. Waży ponad pięćdziesiąt kilogramów. Mimo swojego wyglądu ma dobry kontakt z ludźmi. Jego właściciel zabiera go do domów opieki i szpitali, wywołując uśmiech na ludzkich twarzach. Pewnego dnia czteroletnia dziewczynka zauważyła Raleigha w drugiej części pokoju. Chciała go pogłaskać, lecz bała się zbliżyć. W końcu jej ciekawość okazała się większa niż ostrożność i przez kilka minut rozmawiała z nim i dotykała go. Odkryła, że jest on delikatnym stworzeniem mimo swojej siły.
Biegnij do mnie
Podczas spaceru po parku moje dzieci i ja napotkaliśmy dwa spuszczone ze smyczy psy. Ich właściciel zdawał się nie zauważać, że jeden z nich zaczął zastraszać mojego syna. Mój syn próbował go odgonić, ale pies nie zamierzał przestać mu dokuczać.
Decyzja zmiany
Gdy mój syn dostał małego robota, z przyjemnością zabrał się do jego programowania. Robot mógł wykonywać rozmaite zadania, np. chodzić do przodu, zatrzymywać się, a potem wracać tą samą drogą. Potrafił nawet odtwarzać nagrane odgłosy z otoczenia. Wykonywał dokładnie te czynności, które zlecał mu mój syn. Nigdy jednak spontanicznie się nie śmiał, ani nie skręcał w niezaplanowanym kierunku. Nie miał bowiem wyboru.
Kibic na całe życie
Cade Pope, dwunastoletni chłopak z Oklahomy, wysłał 32 ręcznie pisane listy, po jednym do każdego dyrektora z Narodowej Ligi Futbolowej (NFL) w Stanach Zjednoczonych. Napisał: „Moja cała rodzina kocha futbol. Gramy mecze na niby i oglądamy je w telewizji w każdy weekend. Chciałbym wybrać sobie jakiś zespół z NFL i zostać jego kibicem na całe życie!”
Uwielbienie i prośba
T een Challenge—służba skierowana do młodzieży wysokiego ryzyka, założona w Nowym Jorku, narodziła się w wyniku niezwykłego zobowiązania do modlitwy. Jej założyciel, Dawid Wilkerson, sprzedał telewizor. Czas, który spędzał na jego oglądanie (dwie godziny dziennie), poświęcił na modlitwę. W kolejnych miesiącach nie tylko otrzymał światło jak ma wyglądać jego nowe przedsięwzięcie, lecz również nauczył się równowagi między uwielbianiem Boga i proszeniem Go o pomoc.
Unoszenie się na wodzie
Słoneczne światło mieniło się kolorami w basenie, który znajdował się przede mną. Usłyszałam jak pewien instruktor mówi do studenta, który już od dłuższego czasu przebywał w wodzie. „Wygląda na to, że masz coraz mniej sił. Jeśli jesteś wyczerpany i znajdujesz się na głębokiej wodzie, spróbuj na niej się unosić”.
Łaskawa ocena
W błękitnych oczach mojego syna pojawił się błysk entuzjazmu, gdy pokazał mi kartkę, którą przyniósł ze szkoły. Był to test z matematyki, na którym widniała czerwona gwiazdka oraz ocena 100 procent. Gdy oglądaliśmy test, powiedział mi, że gdy zostały mu do zrobienia jeszcze trzy zadania, jego czas się skończył. Zdziwiona zapytałam, jak mógł dostać tak świetną ocenę. Odpowiedział: „Nauczycielka była dla mnie łaskawa. Pozwoliła mi skończyć test, mimo że przekroczyłem czas”.
Ryzyko upadku
Gdy moja przyjaciółka Elaine wracała do zdrowia po groźnym upadku, pracownik szpitalny umieścił na jej ręce bransoletkę z napisem: „Ryzyko upadku”. Wyrażenie oznaczało: „Uważaj na tę osobę, jej chód może być niestabilny. Pomóż jej w przemieszczaniu się”.
Niedoskonały
Dawid Nasser, w książce pt. Jumping Through Fires (Skacząc przez ogień), opowiada historię swojej duchowej wędrówki. Zanim nawiązał relację z Jezusem, zaprzyjaźniła się z nim grupa chrześcijańskich nastolatków. Choć przez większość czasu jego nowi koledzy byli hojni, ujmujący i życzliwi, to Dawid był świadkiem, jak jeden z nich kłamie swojej dziewczynie. Gdy potem młody człowiek poczuł się winny, przyznał się do postępku i poprosił ją o wybaczenie. Zastanawiając się nad tym wydarzeniem, Dawid stwierdził, że incydent przybliżył go do jego chrześcijańskich przyjaciół. Uświadomił sobie, że oni również potrzebują łaski tak jak on.
On rozumie
Niektóre dzieci mają kłopot z zasypianiem w nocy. Choć mogą być tego liczne przyczyny, moja córka wyjaśniła mi jedną z nich, gdy pewnego wieczoru wychodziłam z jej pokój. „Boję się ciemności”—powiedziała. Próbowałam rozwiać jej lęk, a jednocześnie zostawiłam włączone światło by mogła być pewna, że w jej pokoju nie ma żadnych potworów.