Tradycje i Boże Narodzenie
Gdy w najbliższe święta skosztujesz świątecznej laski, powiedz „danke schön” Niemcom, ponieważ smakołyk ten powstał najpierw w Kolonii. Gdy podziwiasz swoją gwiazdę betlejemską, powiedz „gracias” Meksykowi, skąd pochodzi roślina. Powiedz „merci beaucoup” Francuzom za słowo noel, i „cheers” Anglikom za jemiołę.
Żniwa i dziękczynienie
Kilka tysięcy lat temu, Bóg przemówił bezpośrednio do Mojżesza i ustanowił nowe święto dla swojego ludu. W II Księdze Mojżeszowej 23:16, zgodnie z zapisem Mojżesza, Bóg rzekł: „Będziesz przestrzegał . . . Święta Żniw, pierwszych plonów prac twoich, z tego, coś wysiał na polu.”
Słynny uśmiech
Gdy wraz z żoną zwiedzałem Luwr w Paryżu, zadzwoniłem do naszej nastoletniej wnuczki Addie. Kiedy wspomniałem jej, że oglądaliśmy słynną Monę Lisę Leonarda da Vinci, zapytała: „Czy się uśmiecha?”
Historia Ruth
Ruth nie potrafi opowiedzieć swojej historii i nie płakać. Mając osiemdziesiąt kilka lat, nie jest w stanie poruszać się sama. Być może nie jest ważną osobistością w naszym kościelnym życiu. Polega na innych, że ją podrzucą samochodem, a ponieważ mieszka samotnie, nie ma dużego wpływu na otoczenie.
Pokój 5020
Jay Bufton zamienił swoją szpitalną salę w pokój pełen światłości.
Nowy od wewnątrz
Kilka lat temu pewien wydawca popełnił duży błąd. Ponieważ pewna książka znajdowała się na rynku już od kilku lat, nadszedł czas na jej aktualizację. Autor napisał ją ponownie. Gdy opublikowano rezultaty jego pracy, pojawił się problem. Wydawca zaopatrzył książkę w ładną, nową okładkę, lecz wewnątrz umieścił starą treść. Zewnętrzna strona była nowa, a wewnętrzna—stara i zdezaktualizowana. „Wznowienie” nakładu nie miało w sobie nic nowego.
Dla dobra innych
Mój znajomy Jaime pracuje dla ogromnej międzynarodowej korporacji. Na początku jego kariery w firmie, podszedł do jego biurka pewien mężczyzna, zagaił rozmowę i zapytał, co Jamie robi. Ten opowiedział o swojej pracy, po czym zapytał swojego rozmówcę o imię: „Mam na imię Rich”—odparł nieznajomy mężczyzna.
„Nowy człowiek”
Gdy grupa nastolatków odwiedziła dom starców w Montego Bay na Jamajce, pewna młoda kobieta zauważyła osamotnionego mężczyznę przy końcu sali. Wyglądało na to, że niewiele miał na tym świecie prócz łóżka, na którym spał. Nie mógł się z niego ruszyć ze względu na niepełnosprawność.
„Naprawdę się boję . . .”
„Naprawdę się boję”. Tak brzmiała wzruszająca wiadomość nastolatki, przesłana do znajomych na Facebooku, informująca ich o nadchodzących badaniach medycznych. Groził jej szpital i seria zabiegów w mieście, oddalonym o trzy godziny od domu. Z niepokojem oczekiwała na diagnozę lekarzy, którzy próbowali odkryć źródło jej poważnych medycznych problemów.
Tutaj, by służyć
Nasz zbór zauważył potrzebę powołania nowej grupy przywódców. Aby symbolicznie podkreślić swoją rolę jako przywódców usługujących, diakoni ci wzięli udział w ceremonii umywania nóg. Każdy z nich, włącznie z pastorem, umyli sobie nawzajem stopy przed całym zgromadzeniem wiernych.
Sobowtóry
Uważa się, że każdy z nas ma gdzieś sobowtóra, czyli osobę z nami niespokrewnioną, która jest do nas niesłychanie podobna.
Śpiewanie z Violet
Starsza kobieta o imieniu Violet z uśmiechem siadła na swoim szpitalnym łóżku, bo właśnie odwiedziło ją kilku nastolatków. Przez okno wpadał niemiłosierny żar południowego słońca, ale to jej nie przeszkadzało. Zaczęła łamać sobie głowę, jaką by tu zaśpiewać pieśń. Po chwili na jej twarzy pojawił się jeszcze szerszy uśmiech i zaśpiewała: „Biegnę, skaczę i wysławiam Pana!” Śpiewając, poruszała ramionami tak, jakby biegła. W oczach ludzi wokół pojawiły się łzy, bo Violet nie miała przecież nóg. Śpiewała jednak tę pieśń, bo wierzyła w to, co powiedziała: „Jezus kocha mnie, a w niebie będę miała nogi, na których będę biegać.”