Gdy pisarz Bruce Feiler zachorował na raka kości udowej, nie mógł chodzić o własnych siłach przez cały rok. Nauka chodzenia o kulach pomogła mu docenić wolniejsze tempo życia. Feiler powiedział: „Koncepcja zwalniania tempa stała się najważniejszą lekcją, jakiej nauczyłem się z własnego doświadczenia”. Gdy Bóg wyprowadził swój lud z Egiptu, dał mu przykazanie które miało zwolnić tempo jego życia i pomóc mu patrzyć na Boga i na świat z punktu widzenia odpoczynku. Czwarte przykazanie było dla Izraelitów dramatyczną odmianą w porównaniu z niewolą u faraona, gdy w swojej codziennej pracy nie mogli mieć żadnej przerwy.

Przykazanie wymagało od Izraelitów, by odłożyli jeden dzień w tygodniu i pamiętali o kilku ważnych sprawach – o Bożym dziele stworzenia (I Mojżeszowa 2:2), o wyzwoleniu z egipskiej niewoli (V Mojżeszowa 5:12-15), o swojej relacji z Bogiem (6:4-6) oraz o potrzebie pokrzepienia sił (II Mojżeszowa 31:12-18). Nie miał to być dzień lenistwa, lecz okres, w którym Boży lud uznawał swojego Pana, oddawał Mu cześć i odpoczywał.

My również zostaliśmy powołani do tego by zwalniać tempo, odświeżać swoje fizyczne siły, umysł i emocje oraz zauważać Boga w Jego stworzeniu.