Poeta rozpoczyna Psalm 92 od zalecenia uwielbiania Boga: „Dobrze jest dziękować Panu”. Dobrze dla kogo? Dla ciebie i dla mnie. Wyświadczamy naszej duszy wielkie dobro, gdy odwracamy się od niepokojących myśli i napełniamy ją chwałą. Dobrze czynimy, gdy witamy każdy poranek pieśniami dziękczynienia, ponieważ uwielbienie daje nam radość. Podnosi nas z mroku i zamienia nasz smutek w radosne pieśni o „dziełach [Jego] rąk” (w.5). A co to za dzieło? To, które Bóg wykonuje w nas!

Oto jedna z moich ulubionych metafor: „Sprawiedliwy wyrośnie jak palma, rozrośnie się jak cedr Libanu. Zasadzeni w domu Pańskim wyrastają w dziedzińcach Boga naszego. Jeszcze w starości przynoszą owoc, są w pełni sił i świeżości” (w.13-15).

Palmy są symbolem nadzwyczajnego piękna, a cedry ― niepokonanej siły. Są to cechy tych, którzy zostali „zasadzeni w domu Pańskim” (w.14). Ich korzenie wrastają głęboko w glebę niewyczerpalnej Bożej miłości.

Czy sądzisz, że twoja użyteczność dla Boga się skończyła? Trwaj w Bożym Słowie, bądź zakorzeniony i ugruntowany w Chrystusie oraz czerp z Jego miłości i wierności. Wówczas, bez względu na wiek, będziesz przynosił owoc „w pełni sił i świeżości”.