Gdy w najbliższe święta skosztujesz świątecznej laski, powiedz „danke schön” Niemcom, ponieważ smakołyk ten powstał najpierw w Kolonii. Gdy podziwiasz swoją gwiazdę betlejemską, powiedz „gracias” Meksykowi, skąd pochodzi roślina. Powiedz „merci beaucoup” Francuzom za słowo noel, i „cheers” Anglikom za jemiołę.

Chociaż cieszymy się naszymi tradycjami i obchodami świątecznego okresu—zwyczajami pochodzącymi z różnych stron świata—najszczersze i najserdeczniejsze słowa wdzięczności zachowajmy jednak dla dobrego, miłosiernego i miłującego Boga. Od Niego bowiem pochodzi przyczyna świątecznego świętowania: dzieciątko, narodzone w judejskiej stajni ponad dwa tysiące lat temu. Anioł ogłosił przybycie daru dla ludzkości słowami: „Oto zwiastuję wam radość wielką . . . dziś narodził się wam Zbawiciel” (Ew. Łukasza 2:10-11).

W nadchodzące święta, gdy migocze choinka i leżą rozpakowane prezenty, prawdziwa ekscytacja pojawia się, kiedy zwracamy naszą uwagę na dziecię imieniem Jezus, które przybyło, by „zbawić lud swój od grzechów jego” (Ew. Mateusza 1:21). Jego narodzenie przewyższa tradycję: jest w centrum naszej uwagi, gdy chwalimy Boga za Jego niewysłowiony, świąteczny dar.