Jednym z najwcześniejszych chrześcijańskich wierszy w literaturze angielskiej jest „Sen o krzyżu” The Dream of the Rood. Pisany jest on z perspektywy drzewa, które później stało się krzyżem, na którym zawisł Jezus. Gdy drzewo dowiaduje się, że ma być użyte do uśmiercenia Syna Boga, nie zgadza się na to. Chrystus zwraca się jednak do tego drzewa z prośbą, żeby odegrało swoją rolę w zbawieniu wszystkich, którzy uwierzą.

W ogrodzie Eden drzewo było źródłem zakazanego owocu, który skosztowali nasi duchowi rodzice powodując przeniknięcie grzechu do świata ludzi. A, kiedy Syn Boga miał przelać swą krew, aby dokonać ostatecznej ofiary za grzechy ludzkości. został przybity do drzewa krzyża. Chrystus „grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo” (1 Piotra 2:24).

Krzyż jest punktem zwrotnym dla wszystkich, którzy zawierzyli Chrystusowi w sprawie swojego zbawienia. Od czasu ukrzyżowania jest on symbolem ofiarniczej śmierci Syna Bożego dla wyzwolenia nas od grzechu i śmierci wiecznej. Krzyż to niewymownie wspaniały dowód Bożej miłości do nas.