Wjeżdżając do największych miast świata, możesz natknąć się na słynne bramy, takie jak Brama Brandenburska (Berlin), Brama Jaffy (Jerozolima) oraz brama przy Downing Street (Londyn). Bez względu na to, czy budowane były w celach obronnych czy ceremonialnych, uświadamiają nam różnice między wewnętrznymi i zewnętrznymi terenami miast. Niektóre są otwarte, a inne dla większości ludzi pozostają zamknięte.

Bramy przed oblicze Boże są zawsze otwarte. Znany Psalm 100 zaprasza Izraelitów by weszli do Bożej obecności poprzez bramy świątyni. Mieli nakaz by „wykrzykiwać Panu” i „przychodzić przed oblicze Jego z weselem” (w. 1-2). Okrzyki radości w starożytnym świecie były przyjętym zachowaniem podczas powitania monarchy. Cała ziemia miała radośnie śpiewać o Bogu! Przyczyną radosnej wrzawy było to, że Bóg obdarzył ich tożsamością (w. 3). Wchodzili przez bramy z uwielbieniem i dziękczynieniem z powodu Bożej dobroci oraz stałej i wiernej miłości, która trwa przez wszystkie pokolenia (w. 4-5). Nawet gdy zapominali o swojej tożsamości i zbaczali z drogi, Bóg pozostawał wierny i wciąż zapraszał ich by przychodzili przed Jego oblicze.

Bramy przed Boże oblicze są wciąż otwarte i zapraszają nas by wejść i złożyć Mu hołd.