Dwudziestego piątego kwietnia 2015 roku przypadała setna rocznica Dnia ANZAC. Święto obchodzone jest w Australii i Nowej Zelandii ku czci Australijskiego i Nowozelandzkiego Korpusu Wojskowego (ANZAC), który walczył podczas I wojny światowej. Przypomina ono czasy, gdy żaden z obydwu krajów nie musiał samotnie zmagać się z wojennymi zagrożeniami, lecz jeden i drugi zaangażował się we wspólną walkę.

Wspieranie innych ludzi w życiowych zmaganiach jest fundamentalną zasadą życia, do którego powołani są uczniowie Chrystusa. Apostoł Paweł zachęca nas: „Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełnicie zakon Chrystusowy” (Galacjan 6:2). Wspólne pokonywanie życiowych trudności może wzmocnić wzajemne więzi. Gdy okazujemy sobie wzajemną troskę i Chrystusową miłość, kłopoty—zamiast nas izolować—przyciągają do Chrystusa i do siebie nawzajem.

Gdy uczestniczymy w zmaganiach innych, naśladujemy miłość Chrystusa. W Księdze Izajasza czytamy: „On nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na siebie” (53:4). Bez względu na to jak ciężka jest nasza walka, nigdy nie toczymy jej samotnie.