Porażka nie jest ostateczna
Premier Winston Churchill wiedział jak podtrzymywać na duchu Brytyjczyków podczas II wojny światowej. Osiemnastego czerwca 1940 roku powiedział wystraszonemu narodowi: „Hitler wie, że będzie nas musiał złamać… albo przegra wojnę… Weźmy się więc w garść… i tak się zachowujmy, aby jeśli imperium brytyjskie przetrwa jeszcze tysiąc lat, ludzie mogli mówić: ‘to była ich najwspanialsza godzina!’” Wszyscy chcielibyśmy być zapamiętani z powodu naszej „najwspanialszej godziny”. Być może najwspanialszą chwilą apostoła Piotra był moment, gdy oświadczył: „Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego” (Ew. Jana 6:69). Czasami jednak dopuszczamy do tego, że ludzie kojarzą nas z porażkami. Gdy Piotr kilkakrotnie zaprzeczył, że zna Jezusa, wyszedł na zewnątrz i gorzko zapłakał (Ew. Mateusza 26:75; Ew. Jana 18).
Mądre słowa
Jaki jest najsilniejszy mięsień w ludzkim ciele? Niektórzy sugerują że język. Trudno jednak określić, gdyż mięśnie nie pracują samodzielnie. Wiemy jednak że język ma wielką siłę. Jest wprawdzie mały, ale może wyrządzić wiele szkód. Ten aktywny, niewielki i umięśniony organ, który pomaga nam jeść, połykać, odczuwać smak i rozpoczynać proces trawienia, pomaga nam również w mówieniu rzeczy, których nie powinniśmy. Jest winien schlebiania, przeklinania, kłamania, pysznienia się i ranienia innych. Lista jest znacznie dłuższa.
Nasza kotwica
Gdy Estella Pyfrom, nauczycielka, odeszła na emeryturę j, kupiła autokar, wyposażyła go w komputery i biurka. Obecnie jeździ nim po hrabstwie Palmbeach na Florydzie, umożliwiając dzieciom z patologicznych rodzin w odrabianiu lekcji i w nauce technologii. Estella daje stabilność i nadzieję dzieciom, które odczuwają pokusę by porzucić marzenia o lepszej przyszłości.
Spójrz w górę!
W parku koło naszego domu, znajduje się ścieżka, którą lubię spacerować. W pewnym momencie można z niej zobaczyć piękną panoramę. Gdy dochodzę do pewnego punktu, rozciąga się przede mną widok na skały czerwonego piaskowca w Parku Bogów, za którymi wznosi się majestatyczny szczyt Pike Peak o wysokości ponad 4700 metrów. Od czasu do czasu zauważam jednak, że gdy przechodzę obok tego miejsca, jestem pochłonięty jakimś problemem i patrzę w dół na ścieżkę. Gdy nie ma nikogo w pobliżu, czasami zatrzymuję się i mówię do siebie głośno: „Dawid! Spójrz do góry!”
Nieustanna nauka
Sheryl lubi pochłaniać książki. Gdy inni oglądają telewizję lub grają w gry komputerowe, ona zagłębia się w lekturę.
Co ci do tego?
Media społeczne są pożyteczne pod wieloma względami, ale nie przynoszą zadowolenia. Przynajmniej w moim życiu. Nawet gdy moje cele są dobre, czuję się zniechęcona, gdy nieustannie słyszę, że inni osiągnęli je szybciej ode mnie lub z lepszymi rezultatami. Ponieważ mam skłonności do zniechęcenia, często przypominam sobie, że Bóg mi niczego nie poskąpił. Obdarzył mnie bowiem wszystkim, czego potrzebuję by wykonać pracę, do której mnie powołał.
Nie upadaj na duchu
Gotowanie może się stać nużące, zwłaszcza gdy muszę się za nie zabierać trzy razy dziennie, i to tydzień po tygodniu. Męczy mnie obieranie, krojenie, szatkowanie, miksowanie, a potem czekanie aż pokarm się upiecze, zgriluje lub ugotuje. Jedzenie natomiast nigdy się nie znudzi! Jest to czynność, którą naprawdę lubimy, mimo że jemy codziennie!
Siła w ciszy
Gdy zaczynałem chrześcijańskie życie, wymagania wiary sprawiły, że zastanawiałem się czy wytrwam choćby jeden rok i nie wrócę do moich grzesznych dróg. Pomógł mi jednak werset z Biblii: „Pan za was walczyć będzie, wy zaś milczcie!” (II Mojżeszowa 14:14). Słowa te wypowiedział Mojżesz do Izraelitów, gdy uciekali z niewoli egipskiej, ścigani przez faraona. Czuli się zniechęceni i wystraszeni.
Niespodziewana osoba
Fanny Kemble była brytyjską aktorką, która wyjechała do Ameryki na początku XIX wieku i wyszła za mąż za Pierce’a Butlera, właściciela plantacji na południu USA. Cieszyła się życiem opływającym w bogactwa dopóki nie zobaczyła jaki jest koszt jej luksusu – cena, którą płacili niewolnicy pracujący na plantacjach jej męża.
Zwodnicze prądy
Shankan Vedantam, autor książek naukowych, w swojej publikacji p.t. Ukryty mózg opisuje dzień, gdy postanowił popływać. Woda była spokojna i przejrzysta. Gdy udało mu się z dużą łatwością pokonać duży dystans, poczuł się z siebie dumny i silny. Zdecydował, że wypłynie z zatoki na otwarte morze. Gdy jednak próbował zawrócić, stał w miejscu. Dał się zwieść prądowi. Łatwość pływania nie wynikała z jego siły, lecz z ruchu wody.
Na wzgórzu
Często myślę o czasach, gdy moje dzieci były jeszcze małe. Jednym z miłych wspomnień był zwyczaj porannego budzenia. Każdego ranka szedłem do ich sypialni, delikatnie wołałem ich po imieniu i mówiłem im, że czas wstawać i przygotowywać się do kolejnego dnia.
Największa rzecz
Podczas nabożeństwa zauważyłam, że kilka rzędów przede mną siedzi niemowlę. Gdy wyglądało zza ramienia swojego taty, jego szeroko otwarte oczy z podziwem spoglądały na uczestników zgromadzenia. Mały chłopczyk uśmiechał się, ślinił i żuł swoje tłuste paluszki, lecz nie potrafił dobrać się do kciuka. Mój wzrok ciągle wędrował w jego kierunku, a słowa pastora zeszły na dalszy plan.