Mój znajomy opowiedział mi o tym, jak pewnego razu oglądał w telewizji mecz piłki nożnej, a obok bawiła się jego córeczka. Gdy zdenerwował się kiepską grą swojego zespołu, chwycił najbliżej leżący przedmiot i rzucił nim o podłogę. Zniszczył w ten sposób ulubioną zabawkę swojej córeczki. Gdy zorientował się, że zranił jej serce, natychmiast ją przytulił i przeprosił. Kupił jej nową zabawkę i uznał, że wszystko jest w porządku. Nie zdawał sobie jednak sprawy, że jego złość bardzo wystraszyła czteroletnią dziewczynkę i nie znał głębi jej bólu. W końcu jednak nadeszło przebaczenie.

Wiele lat później wysłał identyczną zabawkę swojej córce, gdy spodziewała się dziecka. Ona natomiast wysłała mu zdjęcie zabawki na facebooku ze słowami: „Prezent ten ma długą historię sięgającą czasów mojego dzieciństwa. Wtedy nie była to wesoła historia, ale teraz ma szczęśliwe zakończenie. Odkupienie jest piękną rzeczą. Dziękuję ci tato!”

Biblia upomina nas, abyśmy unikali wybuchów złości i przyodziali nowego człowieka, „który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy” (Efezjan 4:24). Jeśli jednak padliśmy ofiarą złości, Bóg zachęca nas, abyśmy byli „jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie” (w. 32).

Odnowa relacji nie jest łatwa, lecz możliwa dzięki Bożej łasce.