Mój dziadek lubił opowiadać historie, a ja uwielbiałem go słuchać. Jego opowieści dzieliły się na dwa rodzaje. „Opowiastki” miały w sobie niewielki procent prawdy, lecz za każdym razem ulegały zmianie. „Przygody” natomiast były historiami, które naprawdę się zdarzyły. Fakty w nich zawarte pozostawały niezmienne. Pewnego dnia dziadek opowiedział historię, która wydawała się zbyt „naciągana” by mogła być prawdą. „To opowiastka” – powiedziałem. Dziadek jednak upierał się przy swoim. Chociaż opowiadanie nigdy się nie zmieniało, nie mogłem w nie uwierzyć, gdyż było bardzo niezwykłe.

Pewnego dnia, gdy słuchałem radia, usłyszałem jak spiker opowiada historię, która potwierdza opowieść mojego dziadka. Jego „opowiastka” nagle stała się faktem. Ten wzruszający moment sprawił, że dziadek urósł w moich oczach.

Gdy psalmista pisał o niezmiennej naturze Boga (102:28), sygnalizował nam to samo – mówił nam o Bożej spolegliwości. Ta sama myśl została powtórzona w Liście do Hebrajczyków 13:8 „Jezus Chrystus wczoraj i dziś ten sam i na wieki”. Werset może podnieść nas na duchu w codziennych próbach i przypomnieć nam, że niezmienny i spolegliwy Bóg ma kontrolę nad chaosem zmieniającego się świata.