Mając 27 lat, Rembrandt namalował obraz p.t. Chrystus w czasie burzy na Morzu Galilejskim w oparciu o historię z Ewangelii Marka 4. Na tle silnie skontrastowanego światła i cienia wielki artysta ukazuje niewielką łódź, której zagraża rozwścieczona nawałnica. Gdy uczniowie zmagają się z wichrem i falami, Jezus pozostaje niewzruszony. Najbardziej niezwykłym aspektem obrazu jest obecność trzynastego ucznia w łodzi, który według specjalistów przypomina samego Rembrandta.

Ewangelia Marka w żywy sposób ukazuje nam apostołów uczących się kim jest Jezus i co może uczynić. Gdy gorączkowo próbują uratować łódź przed zatonięciem, Chrystus śpi. Czy nie troszczy się o to, że wszyscy mogą zginąć? (w. 38). Gdy uciszył morze, zadał im głębokie pytanie: „Czemu jesteście tacy bojaźliwi? Jakże to, jeszcze wiary nie macie?” (w. 40). Uczniowie przestraszyli się wówczas jeszcze bardziej i zaczęli wołać jeden do drugiego: „Kim więc jest Ten, że i wiatr, i morze są mu posłuszne?” (w. 41).

My również możemy postawić się w sytuacji uczniów i odkryć, że Jezus objawia swoją obecność, współczucie i władzę nad życiowymi burzami każdemu, kto Mu ufa.