C.S. Lewis interesował się duchowym wzrostem młodych chrześcijan nawet u schyłku swojego życia. Mimo że podupadł na zdrowiu, poświęcił czas na odpisanie listu chłopcu imieniem Filip. Chwaląc go za piękny list, napisał mu, że czuje się zachwycony, iż chłopiec rozumie, że lew Aslan z Opowieści z Narni symbolizuje Jezusa Chrystusa. Nazajutrz, tydzień przed swoimi 65 urodzinami, Lewis zmarł we własnym domu w Oksfordzie.

Apostoł Jan pod koniec życia wysłał list do swoich duchowych dzieci. Zauważamy w nim radość dojrzałego chrześcijanina, który zachęca swoich młodych uczniów by chodzili w prawdzie i naśladowali Chrystusa.

Napisał im: „Nie ma zaś dla mnie większej radości, jak słyszeć, że dzieci moje żyją w prawdzie” (III Jana 4). Trzeci List Jana, choć krótki według norm Nowego Testamentu, wyraża radość towarzyszącą duchowemu wychowywaniu następnego pokolenia. Zachęcanie kolejnej generacji do duchowego poznania powinno być dążeniem dojrzałych chrześcijan. List z pochwałą, słowo zachęty, modlitwa lub dobra rada mogą pomóc innym w wędrówce z Bogiem.