Co człowiek jest zdolny dać za ipada? Pewien 17-letni chłopak oddał własną nerkę! Ponoć nie było go na niego stać, a ponieważ tak bardzo go chciał zdobyć, chętnie zaryzykował operację.

Szczepan w Dziejach Apostolskich 7 podjął ogromne ryzyko głoszenia dobrej wieści o Jezusie. Gdy czynił cuda, został schwytany, fałszywie oskarżony o bluźnierstwo przeciwko Bogu i prawu Mojżesza oraz przyprowadzony przed arcykapłana (6:8-14). W odpowiedzi na pytanie tego ostatniego (7:1) zaryzykował i wygłosił kazanie, które — jak dobrze wiedział — jego słuchaczom się nie podobało. Stwierdził w nim, że Izrael w ciągu całej swojej historii nieustannie odrzucał Bożych posłańców. Tym razem natomiast wyrzekł się Mesjasza.

Kazanie Szczepana wywołało silną reakcję. „Oni zaś podnieśli wielki krzyk, zatkali uszy swoje i razem rzucili się na niego. A wypchnąwszy go poza miasto, kamienowali” (w.57-58). Dlaczego Szczepan gotów był ryzykować własnym życiem, by zwiastować o Jezusie? Gorąco pragnął bowiem, by jego słuchacze wiedzieli, że dzięki śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa nie muszą dłużej żyć pod zakonem, lecz mogą otrzymać łaskę i przebaczenie (6:13-15; Efezjan 2:8-9). Jezus umarł abyśmy mogli mieć wieczne życie.