Bill był moim kolegą podczas studiów w seminarium. Przed nawróceniem prowadził rażąco grzeszny styl życia. Opisywał go następująco: „Prowadziłem samochód i piłem brandy mając u boku żonę innego mężczyzny. Gdy po drodze widziałem chrześcijan świadczących o Chrystusie przechodniom, podjeżdżałem do nich i krzyczałem: „Głupki!” Kilka tygodni później klęczałem w kościele i prosiłem Chrystusa by stał się moim Zbawicielem i Panem”. Nawrócenie Billa spowodowało, że zrezygnował z dotychczasowych nawyków i zaczął doświadczać nowego życia w Chrystusie. Był to dla niego życiowy przewrót.

Prawdziwa pokuta, którą inicjuje Duch Święty, oznacza zupełny zwrot w życiu. Często zauważamy, że im bardziej ktoś się sprzeciwia ewangelii przed nawróceniem, tym bardziej radykalnie zmienia kierunek potem. Gdy Saul z Tarsu spotkał Chrystusa na drodze do Damaszku, zmienił się z prześladowcy w głosiciela ewangelii. Wielu ludzi stwierdziło: „Ten, który niegdyś nas prześladował, teraz szerzy wiarę, którą dawniej zwalczał” (Galacjan 1:23).

Autentyczne nawrócenie obejmuje pokutę, która jest zmianą myślenia i kierunku w życiu. Dla wyznawcy Chrystusa, pokuta oznacza nieustanne odwracanie się od grzechu i zwracanie się w posłuszeństwie ku Chrystusowi.