Dr Deb Roy, specjalista prowadzący badania kognitywne w Instytucie Technologii stanu Massachusetts, zarejestrował pierwsze trzy lata życia dziecka, by dowiedzieć się jak ludzie przyswajają sobie język. On i jego żona wyposażyli swój dom w urządzenia rejestrujące, przy pomocy których nagrali ponad dwieście tysięcy godzin materiału audio-wideo. Gromadzenie, kondensowanie i edycja nagrań umożliwiły im śledzenie ewolucji odgłosów (np. słowo „gaga” w końcu przekształciło się w słowo „woda”).

Gdyby ktoś chciał przeprowadzić podobne badanie w twoim domu, czy wziąłbyś w nim udział wiedząc, że każda wypowiadana przez ciebie sylaba będzie nagrana i poddana analizie? Co ujawniłyby takie badania? Przypowieści Salomona 18 dają nam wskazówki dotyczące niemądrych wypowiedzi. Autor zauważa, że głupi ludzie wyrażają swoją opinię zamiast próbować zrozumieć co mają do powiedzenia inni (w. 2). Czy jest to nasza cecha? Czy wywołujemy słowne utarczki (w. 7) lub wypowiadamy impulsywne słowa i „odpowiadamy, zanim wysłuchamy” (w. 13)?

Powinniśmy stać się badaczami własnej mowy. Z Bożą pomocą możemy zidentyfikować i przekształcić destrukcyjny dialog w słowo zachęty, „które może budować” i „[przynosić] błogosławieństwo tym, którzy go słuchają” (Efezjan 4:29).