Gdy byłem dzieckiem, pewna bliska mi osoba uważała, że może mnie zmotywować do lepszego postępowania często pytając: „Czemu jesteś taki głupi?” Nie wiedziałem jak duży miało to na mnie wpływ dopóki nie stałem się nastolatkiem i nie usłyszałem jak ktoś za mną mówi: „Głupi!” Na dźwięk słowa odwróciłem się, sądząc, że osoba zwraca się do mnie.

Poznanie Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela i Pana pomogło mi uświadomić sobie, że wcale głupi nie jestem, gdyż Bóg stworzył mnie na swój obraz (1 Mojżeszowa 1:27) i uczynił to w sposób „cudowny” (Psalm 139:14). Pan stwierdził również, że całe jego dzieło jest „bardzo dobre” (1 Mojżeszowa 1:31).

Psalmista Dawid pisze, że Bóg zna każdego z nas w sposób niezwykle intymny: „Panie, zbadałeś mnie i znasz. Ty wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję, rozumiesz myśl moją z daleka. Ty wyznaczasz mi drogę i spoczynek, wiesz dobrze o wszystkich ścieżkach moich” (w. 1-3).

Nie tylko zostaliśmy wspaniale skonstruowani, lecz ze względu na śmierć Chrystusa na krzyżu możemy mieć wspaniałą relację z Bogiem. „Jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem… A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa” (2 Koryntian 5:17-18).