W Objawieniu św. Jana 5 apostoł Jan przedstawia Jezusa — lwa z plemienia Judy (w. 5) — jako zranionego baranka (w. 6). Nawiązując do tej samej przenośni, kaznodzieja Charles Spurgeon pyta: „Dlaczego wywyższony Pan pojawia się w chwale ze swoimi ranami?” Jego odpowiedź brzmi: „Rany Jezusa są Jego chwałą”.

Symbol baranka nie oznacza mocy ani zwycięstwa. Większość ludzi woli symbole siły, które wzbudzają podziw. Bóg jednak postanowił wcielić się w niemowlę i urodzić się w domu biednego cieśli. Żył jako wędrowny kaznodzieja i umarł jako „jagnię na rzeź prowadzone” (Izajasza 53:7) na rzymskim krzyżu. Każdy — włącznie z Jego uczniami — uważał, że ukrzyżowanie oznaczało koniec Tego, który śmiał sprzeciwić się uznanemu religijnemu porządkowi tamtych czasów. Gdy jednak Jezus Chrystus powstał z martwych, zademonstrował w potężny sposób Bożą niezrównaną moc i chwałę.

Nadchodzi dzień, gdy Jezus wróci w chwale, by panować nad tym co prawnie należy do Niego. Owego dnia wszyscy się Mu pokłonią i powiedzą: „Godzien jest ten Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo” (Objawienie św. Jana 5:12). Jezus — baranek, który jest również lwem — zasługuje na naszą chwałę!