Wielu uczniów cierpiących na autyzm lub zespół Downa czuje się wyobcowanych i ignorowanych. Często spożywają posiłki samotnie w zatłoczonych stołówkach, gdyż inni koledzy nie wiedzą jak się do nich odnosić lub po prostu im na nich nie zależy. Aby rozwiązać problem, logopeda Barbara Palilis rozpoczęła program, który łączy w pary uczniów niepełnosprawnych i zdrowych, by chodzili ze sobą na obiady i spotkania towarzyskie. Dzięki podobnym projektom uczniowie ze szczególnymi potrzebami i ich pełnosprawni zaprzyjaźnieni koledzy doświadczają wewnętrznej przemiany przez dar akceptacji, przyjaźni i zrozumienia.

Akceptowanie drugiego człowieka tkwi u podstaw ewangelii Chrystusa. „Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie… nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem – łaską zbawieni jesteście” (Efezjan 2:4-5). Dzięki wierze w Chrystusa, my „którzy niegdyś [byliśmy] dalecy, [staliśmy] się w Chrystusie Jezusie bliscy przez krew Chrystusową” (w. 13).

Nasza zaszczytna pozycja „domowników Boga” (w. 19) powinna inspirować nas do tego, abyśmy zauważali i troszczyli się o ludzi ignorowanych i samotnych. Gdyby każdy z nas wyciągnął dzisiaj pomocną dłoń do jednej osoby, jak wiele by się wokół nas zmieniło!