Bracia Daltonowie byli znanymi przestępcami pod koniec dziewiętnastego wieku w Stanach Zjednoczonych. Rozpoczęli po właściwej stronie prawa jako policjanci. Potem jednak zaczęli stopniowo wkraczać na drogę przestępczą i stali się znani z napadów na banki i pociągi. Ich sądny dzień nadszedł w chwili, gdy usiłowali obrabować dwa banki na raz. Gdy mieszkańcy miasta się o tym dowiedzieli, chwycili za broń i zaczęli do nich strzelać. Gdy dym się rozwiał, jedynym członkiem gangu, który przeżył, był Emmett Dalton.

Po piętnastu latach odbywania więziennej kary, Emmett został ułaskawiony i zwolniony. Przebywając w odosobnieniu uznał swój błąd. Gdy wyszedł na wolność, chciał powstrzymać młodych ludzi przed przestępczym życiem. Czerpiąc z własnych doświadczeń, napisał scenariusz i zagrał w filmie o gangu Daltona, w którym pokazał głupotę kryminalnego myślenia. Film Emmetta zwracał się do widzów z przesłaniem: „Na drogę bezbożnych nie wchodź i nie krocz drogą złych ludzi!” (Przypowieści Salomona 4:14).

Jeśli więc zgrzeszyliśmy, lecz autentycznie pokutowaliśmy i doświadczyliśmy Bożego przebaczenia, możemy zachęcać innych by nie popełniali takich samych błędów jak my. Apostoł Jakub napisał: „Kto nawróci grzesznika z błędnej drogi jego, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów” (5:20).